κορυφή

κορυφή (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ko.ri.'fi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierzchołek, szczyt, czubek

(1.2) szczyt góry, wierch

(1.3) mat. wierzchołek

(1.4) przen. szczyt, zenit, maksimum

(1.5) przen. (o osobach) sława, specjalista, number one

odmiana:

(1) F29

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) άκρη

(1.2) βουνοκορφή

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. κορυφώνω, κορυφώνομαι

przym. κορυφαίος

rzecz. κορύφωση ż, κορύφωμα n, κορυφογραμμή ż, κορφή ż

zdrobn. κορυφούλα ż

związki frazeologiczne:

κορυφή του παγόβουνου → szczyt góry lodowej

κατά κορυφήν γωνίες → kąty wierzchołkowe

συνάντηση κορυφής → spotkanie na szczycie

απ' την κορυφή ως τα νύχια → od stóp do głów

από την Πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα → gdzie Rzym, gdzie Krym, pleść bez związku, nie na temat

etymologia:

gr. κορυφή

uwagi:

inna forma tego hasła: κορφή

źródła:

κορυφή (język starogrecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierzchołek, szczyt, czubek

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: