kunne

kunne (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) móc

(1.2) potrafić

odmiana:

(1.1) kunne, kan, kunne, (har) kunnet

przykłady:

(1.1) Det kan jeg ikke. → (Ja) Nie mogę (tego zrobić).

(1.2) Kan du sige det på polsk? (Kan du polsk?) → Czy potrafisz powiedzieć to po polsku? (Czy umiesz po polsku?)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

kunne (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) móc

(1.2) umieć, potrafić

odmiana:

(1) å kunne, kan, kunne, kunnet

przykłady:

(1.1) Jeg kan ikke komme i morgen. → Nie mogę jutro przyjść.

(1.2) Kan du svømme? → Umiesz pływać?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi: