Aneks:Język islandzki - odmiana rzeczowników mocnych rodzaju żeńskiego typu (-ar, -ir): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m błąd
mNie podano opisu zmian
Linia 105: Linia 105:
|-
|-
| ''M''
| ''M''
| verzlun
| verslun
| verzl{{red|a}}n'''ir'''
| versl{{red|a}}n'''ir'''
|-
|-
| ''B''
| ''B''
| verzlun
| verslun
| verzl{{red|a}}n'''ir'''
| versl{{red|a}}n'''ir'''
|-
|-
| ''C''
| ''C''
| verzlun
| verslun
| verzlun'''um'''
| verslun'''um'''
|-
|-
| ''D''
| ''D''
| verzlun'''ar'''
| verslun'''ar'''
| verzl{{red|a}}n'''a'''
| versl{{red|a}}n'''a'''
|-
|-
|}
|}

Wersja z 19:57, 21 sty 2007

íslenska islandzki
Gramatyka języka islandzkiego

Odmiana rzeczowników mocnych rodzaju żeńskiego typu (-ar, -ir)

Typ (-ar, -ir) to najczęściej spotykana deklinacja rzeczowników rodzaju żeńskiego w języku islandzkim. Charakterystyczna dla tego typu jest końcówka -ar w dopełniaczu liczby pojedynczej oraz końcówka -ir w mianowniku liczby mnogiej.

Obok podstawowego wzoru odmiany tego typu posiada dwa podtypy, w których występują pewne oboczności.

Szablon dla tego wzoru odmiany to: {{is mocne f1}}

Końcówki

lp lm
M - -ir
B - -ir
C - -um
D -ar -a

Przykłady

lp lm
M borg borgir
B borg borgir
C borg borgum
D borgar borga

Podtypy

Pierwszy podtyp tej odmiany obejmuje rzeczowniki, które w ostatniej sylabie zawierają sanogłoskę ō. Ulega ona zmianie na samogłoskę a, jeżeli w końcówce odmiany znajdują się samogłoski a lub i.

lp lm
M sögn sagnir
B sögn sagnir
C sögn sögnum
D sagnar sagna


Drugi podtyp obejmuje rzeczowniki zakończone na -un, która zmienia się na -an w mianowniku, celowniku i dopełniaczu liczby mnogiej.

lp lm
M verslun verslanir
B verslun verslanir
C verslun verslunum
D verslunar verslana