dwoić się i troić

dwoić się i troić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdvɔ^jiʨ̑‿ɕɛ i‿ˈtrɔ^jiʨ̑], AS: [dvo^i ̯ić‿śe i‿tro^i ̯ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• epenteza i ̯ • zestr. akc. ​

znaczenia:

związek frazeologiczny w funkcji czasownika

(1.1) starać się sprawnie coś zrobić, kilka rzeczy jednocześnie, wkładać w to wiele wysiłku

odmiana:

przykłady:

(1.1) Przez cały ostatni miesiąc dwoiłem się i troiłem, żeby napisać pracę magisterską na czas, a pani mówi mi, że profesor dzisiaj wyjechał na urlop?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) slang. pukle røven ud af bukserne
• hiszpański: (1.1) desvivirse, afanarse, descornarse, despepitarse
• nowogrecki: (1.1) γίνομαι κομμάτια, γίνομαι χίλια κομμάτια

źródła: