ekstase

ekstase (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ekstaza

odmiana:

(1.1) en ekstase, ekstasen, ekstaser, ekstaserne

przykłady:

(1.1) Da hun begyndte at synge, kom publikum i ekstase. → Gdy zaczęła śpiewać, publiczność wpadła w ekstazę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) komme i ekstase

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ekstatisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: