demon

demon (język polski)

demon (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈdɛ̃mɔ̃n], AS: [dẽmõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) istota nadprzyrodzona występująca w wierzeniach ludowych, mitologiach i religiach, zajmująca pozycję pośrednią między bogami a ludźmi; o cechach na wpół ludzkich, na wpół boskich; najczęściej nieprzyjazna człowiekowi; zob. też demon w Wikipedii

odmiana:

(1.1) lp demon. ~a, ~owi, ~a, ~em, ~ie, ~ie; lm ~y, ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y

przykłady:

(1.1) Wszyscy uznali, że został opętany przez demony.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ~ zagłady, opętany przez ~a

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. demonolatria ż, demonizowanie n, demonologia, demonizm

czas. demonizować

przym. demoniczny

przysł. demonicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δαίμων

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) demon
• arabski: (1.1) غول
• czeski: (1.1) démon
• esperanto: (1.1) demono
• niemiecki: (1.1) Dämon m
• norweski (bokmål): (1.1) demon
• rosyjski: (1.1) демон
• szwedzki: (1.1) demon w
• tybetański: (1.1) བདུད

źródła:

demon (język angielski)

demon (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈdiː.mən/, SAMPA: /"di:.m@n/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) demon

odmiana:

(1.1) lm demons

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

przym. demonic

czas. demonize

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

demon (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) demon

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pochodne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

demon (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) demon

odmiana:

(1.1) en demon, demonen, demoner, demonene

przykłady:

(1.1) Det viste seg at jenta var besatt av demoner. → Okazało się, że dziewczynka jest opętana przez demony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

czas. demonisere

przym. demonisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

demon (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) demon

odmiana:

(1.1) en demon, demonen, demoner, demonerna

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: