malarz

malarz (język polski)

malarz (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈmalaʃ], AS: [malaš], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzemieślnik, który maluje ściany i inne części budynku

(1.2) artysta, który maluje obrazy

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	malarz	malarze
dopełniacz	malarza	malarzy
celownik	malarzowi	malarzom
biernik	malarza	malarzy
narzędnik	malarzem	malarzami
miejscownik	malarzu	malarzach
wołacz	malarzu	malarze

przykłady:

(1.1) Od rana malarze pomalowali już sufit i jedną ścianę.

(1.2) Malarz sprzedawał na rynku swoje dzieła.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

(1.2) forma żeńska malarka; rzecz. malarstwo, malowanie; czas. malować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1-2) painter
• arabski: (1.2) رسام m
• dolnołużycki: (1.1-2) mólaŕ m
• duński: (1.1-2) maler w
• francuski: (1.1,2) peintre m
• hebrajski: (1.1) ציר m (cajar); (1.2) צבע m (caba)
• hiszpański: (1.1-2) pintor m; (1.1) pintor de brocha gorda
• interlingua: (1.2) pictor
• islandzki: (1.1) málari m
• japoński: (1.2) 画家, がか
• jidysz: (1.1) מאַליער m (malier), (1.2) מאָלער m (moler)
• kaszubski: (1) malôrz, malownik
• kazachski: (1.1) сырлаушы; (1.2) суретші
• łaciński: (1.2) pictor m
• niemiecki: (1.1-2) Maler m
• nowogrecki: (1.1) μπογιατζής m; (1.2) ζωγράφος m
• portugalski: (1.1-2) pintor m
• rosyjski: (1.1) маляр m; (1.2) художник m
• szwedzki: målare
• ukraiński: (1.1) маляр m; (1.2) художник m, живописець m
• węgierski: (1.2) festő, festőművész
• wilamowski: möłer m

źródła: