broń biała

broń biała (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbrɔ̃ɲ ˈbʲjawa], AS: [brõń bʹi ̯au̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:

związek wyrazów w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego

(1.1) broń służąca do walki wręcz; zob. też broń biała w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	broń biała
dopełniacz	broni białej
celownik	broni białej
biernik	broń białą
narzędnik	bronią białą
miejscownik	broni białej
wołacz	broni biała

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. broń palna • broń miotająca

(1.1) por. broń drzewcowa • broń obuchowa • broń obuchowo-sieczna • broń sieczna • broń tnąca • broń tnąco-kłująca • broń kłująca

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) melee weapon
• arabski: (1.1) سلاح أبيض m
• asturyjski: (1.1) arma blanca ż
• białoruski: (1.1) халодная зброя ż
• francuski: (1.1) arme blanche ż
• japoński: (1.1) 冷兵器
• hiszpański: (1.1) arma blanca ż
• macedoński: (1.1) ладно оружје
• rosyjski: (1.1) холодное оружие n
• ukraiński: (1.1) холодна зброя ż
• słoweński: (1.1) hladno orožje n

źródła: