strzała

strzała (język polski)

strzały (1.1) wbite w tarczę

wymowa:

IPA: [ˈsṭʃawa], AS: [sṭšau̯a], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pocisk przeznaczony do łuku; zob. też strzała w Wikipedii

(1.2) pień o prostym przebiegu od szyi korzeniowej (czyli podstawy) aż do wierzchołka drzewa; zob. też strzała (leśnictwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1) lp strza|ła, ~ły, ~le, ~łę, ~łą, ~le, ~ło; lm ~ły, ~ł, ~łom, ~ły, ~łami, ~łach, ~ły

przykłady:

(1.1) Łuki i strzały były używane do walki oraz polowania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrobn. strzałka

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *strěla

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) shigjetë ż
• angielski: (1.1) arrow
• arabski: (1.1) سهم
• bułgarski: (1.1) стрела ż
• chorwacki: (1.1) strijela ż
• czeski: (1.1) šíp m
• duński: (1.1) pil w
• esperanto: (1.1) sago
• estoński: (1.1) nool
• fiński: (1.1) nuoli
• francuski: (1.1) flèche ż
• hawajski: (1.1) pua
• hebrajski: (1.1) חץ m
• hiszpański: (1.1) flecha ż, saeta ż
• interlingua: (1.1) sagitta
• islandzki: (1.1) píla ż, ör ż
• japoński: (1.1) 矢(や)
• jidysz: (1.1) פֿײַל ż (fajl)
• łaciński: (1.1) sagitta ż
• niemiecki: (1.1) Pfeil m
• nowogrecki: (1.1) βέλος n
• portugalski: (1.1) flecha ż, seta ż
• rosyjski: (1.1) стрела ż
• rumuński: (1.1) săgeată ż
• serbski: (1.1) стрела
• slovio: (1.1) strela (стрела)
• słowacki: (1.1) šíp
• szwedzki: (1.1) pil w
• węgierski: (1.1) nyíl
• włoski: (1.1) freccia ż

źródła: