ów

ów (język polski)

wymowa:

​, IPA: [uf], AS: [uf], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

zaimek

(1.1) ten (o którym już była mowa)

(1.2) oznacza bliżej nieokreśloną osobę lub rzecz

(1.3) daw. on

odmiana:

lp

ów, owego, owemu, owego, owym, owym, ów m

ow|a, ~ej, ~ej, ~ą, ~ą, ~ej, ~a ż

ow|o, ~ego, ~emu, ~ego, ~ym, ~ym, ~o n

lm

mos ow|i, ~ych, ~ym, ~ych, ~ymi, ~ych, ~i

nmos ow|e, ~ych, ~ym, ~e, ~ymi, ~ych, ~e

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. owy

antonimy:

wyrazy pokrewne:

ówdzie

związki frazeologiczne:

ten czy ów • tego czy owego

etymologia:

uwagi:

kiedyś zamiennie używano zaimek „owy” (w M., B. i W.) z „ów”, jednak obecne forma ta jest uznawana za niepoprawną; już słownik języka polskiego J. Karłowicza, A. Kryńskiego i W. Niedźwiedzkiego z 1900 roku podaje formę „owy” za „mało używaną”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) that
• francuski : (1.1) celui-là
• hiszpański: (1.1) aquel
• interlingua: (1.2) aquelle

źródła: