kusić

kusić (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈkuɕiʨ̑], AS: [kuśić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) wystawiać na pokusę

(1.2) reg. pozn. straszyć

(1.3) reg. pozn. pracować nocą, czuwać

odmiana:

(1) kus|ić, koniugacja VIa, wyjątki: tryb rozkazujący s→ś, czas teraźniejszy I os. lp., forma bezos. czasu przeszłego, imiesłowy, forma rzeczownika s→sz; dk.: podkusić

przykłady:

(1.1) Dlaczego Szatan kusił Chrystusa i na czym polegało jego kuszenie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) namawiać, zachęcać, wabić, nęcić, prowokować

antonimy:

(1.1) zniechęcać

wyrazy pokrewne:

rzecz. pokusa, kusiciel, kusicielka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: straszyć

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czuwać

• angielski: (1.1) tempt
• duński: (1.1) friste, lokke
• esperanto: (1.1) tenti
• rosyjski: (1.1) соблазнять
• szwedzki: (1.1) fresta

źródła: