artyleria

artyleria (język polski)

dawna artyleria (1.2)

współczesna artyleria (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌartɨˈlɛrʲja], AS: [artylerʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. formacja wojskowa wyposażona w działa o dużym zasięgu, współcześnie także w niektóre rodzaje broni rakietowej; zob. też artyleria w Wikipedii; zob. też artyleria w Encyklopedii staropolskiej

(1.2) wojsk. uzbrojenie artylerii (1.1), np. armaty, haubice, moździerze

odmiana:

(1) lp artyleri|a, ~i, ~i, ~ę, ~ą, ~i, ~o; blm

przykłady:

(1.1) Dwa bataliony i kompania artylerii wystarczy do zwycięstwa. (W. Reymont: Rok 1794)

składnia:

kolokacje:

~ przeciwlotnicza • ~ rakietowa • ciężka/lekka ~

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. artylerzysta

przym. artyleryjski

związki frazeologiczne:

ciężka artyleria → o kimś ociężałym, leniwym, powoli myślącym

etymologia:

franc. artillerie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) artillery
• hiszpański: (1.1) artillería ż
• interlingua: (1.1) artilleria, cannoneria
• rosyjski: (1.1) артиллерия ż
• ukraiński: (1.1) артилерія ż
• włoski: (1.1) artiglieria ż

źródła: