Aneks:Język łaciński - Koniugacja III: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji nr 1750371 utworzonej przez Pawelek39 (dyskusja)
spacja
Linia 1: Linia 1:
Do koniugacji III zaliczamy czasowniki, których temat kończy się na spółgłoskę. Temat czasownika występuje wyraźnie w bezokoliczniku po odrzuceniu końcówki-re.
Do koniugacji III zaliczamy czasowniki, których temat kończy się na spółgłoskę. Temat czasownika występuje wyraźnie w bezokoliczniku po odrzuceniu końcówki -re.
Ponieważ temat kończy się na spółgłoskę, pomiędzy nim i końcówką występuje tzw. spójka ("-e-" w bezokoliczniku, "-i-" w 2 i 3 os. l. poj. i 1 i 2 os. l. mn. i "-u-" w 3 os. l. mn.), ułatwiająca wymowę.
Ponieważ temat kończy się na spółgłoskę, pomiędzy nim i końcówką występuje tzw. spójka ("-e-" w bezokoliczniku, "-i-" w 2 i 3 os. l. poj. i 1 i 2 os. l. mn. i "-u-" w 3 os. l. mn.), ułatwiająca wymowę.



Wersja z 17:15, 15 paź 2010

Do koniugacji III zaliczamy czasowniki, których temat kończy się na spółgłoskę. Temat czasownika występuje wyraźnie w bezokoliczniku po odrzuceniu końcówki -re. Ponieważ temat kończy się na spółgłoskę, pomiędzy nim i końcówką występuje tzw. spójka ("-e-" w bezokoliczniku, "-i-" w 2 i 3 os. l. poj. i 1 i 2 os. l. mn. i "-u-" w 3 os. l. mn.), ułatwiająca wymowę.

Tabela koniugacji z przykładem odmiany czasownika disco, discere (uczyć się):

Liczba/osoba Liczba pojedyncza
singularis
Liczba mnoga
pluralis

1.
-o
disco
-i-mus
discimus

2.
-i-s
discis
-i-tis
discitis

3.
-i-t
discit
-u-nt
discunt