wojenny

wojenny (język polski)

wymowa:

IPA: [vɔˈjɛ̃nːɨ], AS: [voi ̯ẽ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z wojną, odnoszący się do wojny

odmiana:

(1.1) lp wojenny m, wojenna ż, wojenne n; lm wojenni mos, wojenne nmos

przykłady:

(1.1) Od jakiegoś czasu interesuję się literaturą wojenną.

składnia:

kolokacje:

(1.1) film ~, okręt ~, marynarka ~a, stan wojenny, inwalida ~y, zbrodnia ~a

synonimy:

antonimy:

(1.1) pokojowy, antywojenny

wyrazy pokrewne:

rzecz. wojna ż; zdrobn. wojenka

czas. wojować

przysł. wojennie

związki frazeologiczne:

być z kimś na wojennej stopie, być z kimś na wojennej ścieżce, wkroczyć na wojenną ścieżkę, wykopać topór wojenny, zakopać topór wojenny

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) milita
• francuski: (1.1) guerrier
• islandzki: (1.1) w złożeniach stríðs-
• łaciński: (1.1) bellicus
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Kriegs-, kriegerisch, militärisch
• włoski: (1.1) guerresco

źródła: