współzawodnictwo

współzawodnictwo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfspuwzavɔdʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS: [fspuu̯zavodʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rywalizacja grupy osób o pierwszeństwo w jakiejś dyscyplinie

odmiana:

(1.1) lp współzawodnictwo, współzawodnictwa, współzawodnictwu, współzawodnictwo, współzawodnictwem, współzawodnictwie, współzawodnictwo; lm współzawodnictwa, współzawodnictw, współzawodnictwom, współzawodnictwa, współzawodnictwami, współzawodnictwach, współzawodnictwa

przykłady:

(1.1) Jutro będą ogłoszone wyniki współzawodnictwa sportowego w naszej szkole.

składnia:

kolokacje:

(1.1) współzawodnictwo pracy

synonimy:

(1.1) rywalizacja, konkurowanie

antonimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. współzawodnik, współzawodniczka; czas. współzawodniczyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) competition
• francuski: (1.1) rivalité ż, compétition ż, concurrence ż
• grecki: (1.1) άμιλλα ż, συναγωνισμός m, διαγωνισμός m
• hiszpański: (1.1) rivalidad ż, competencia ż
• interlingua: (1.1) competion
• włoski: (1.1) combattimento m