broń biała

broń biała (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbrɔ̃ɲ ˈbʲjawa], AS: [brõń bʹi ̯au̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. ogół broni służącej do walki wręcz; zob. też broń biała w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody, blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	broń biała
dopełniacz	broni białej
celownik	broni białej
biernik	broń białą
narzędnik	bronią białą
miejscownik	broni białej
wołacz	broni biała

przykłady:

(1.1) Polska husaria używała zarówno broni białej (kopia, szabla i koncerz), jak i broni palnej – w postaci pistoletów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) posługiwać się / władać bronią białą • kolekcjonować / zbierać broń białą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) broń

hiponimy:

(1.1) broń drzewcowa • broń obuchowa • broń obuchowo-sieczna • broń sieczna • broń tnąca • broń tnąco-kłująca • broń kłująca

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. broń palna • broń miotająca • broń osobista

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) melee weapon
• arabski: (1.1) سلاح أبيض m
• asturyjski: (1.1) arma blanca ż
• baskijski: (1.1) arma zuri
• białoruski: (1.1) халодная зброя ż
• francuski: (1.1) arme blanche ż
• hiszpański: (1.1) arma blanca ż
• japoński: (1.1) 冷兵器
• macedoński: (1.1) ладно оружје
• rosyjski: (1.1) холо́дное ору́жие n
• słoweński: (1.1) hladno orožje n
• ukraiński: (1.1) холодна зброя ż
• włoski: (1.1) arma bianca ż

źródła: