marszruta

marszruta (język polski)

wymowa:

IPA: [marʃˈruta], AS: [maršruta]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyznaczona trasa dojazdu, dojścia, dotarcia do jakiegoś celu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	marszruta	marszruty
dopełniacz	marszruty	marszrut
celownik	marszrucie	marszrutom
biernik	marszrutę	marszruty
narzędnik	marszrutą	marszrutami
miejscownik	marszrucie	marszrutach
wołacz	marszruto	marszruty

przykłady:

(1.1) Zmieniliśmy marszrutę z powodu burzy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) trasa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. marszrutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Marschroute < niem. Marsch + franc. route

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) route, itinerary
• białoruski: (1.1) маршрут m
• bułgarski: (1.1) маршрут m
• esperanto: (1.1) marŝlinio
• hiszpański: (1.1) ruta ż
• holenderski: (1.1) route w
• rosyjski: (1.1) маршрут m
• ukraiński: (1.1) маршрут m

źródła: