pokorny

pokorny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie wywyższający się, skromny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pokorny		pokorna	pokorne	pokorni	pokorne
dopełniacz	pokornego		pokornej	pokornego	pokornych
celownik	pokornemu		pokornej	pokornemu	pokornym
biernik	pokornego	pokorny	pokorną	pokorne	pokornych	pokorne
narzędnik	pokornym		pokorną	pokornym	pokornymi
miejscownik	pokornym		pokornej	pokornym	pokornych
wołacz	pokorny		pokorna	pokorne	pokorni	pokorne

przykłady:

(1.1) Zależało mu na byciu pokornym i zgodnym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) pyszny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pokora ż, pokorność ż

przym. pokorniutki

czas. spokornieć, pokornieć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) humble
• baskijski: (1.1) apal, xume
• białoruski: (1.1) пакорны, пакорлівы
• bułgarski: (1.1) покорен
• czeski: (1.1) pokorný
• francuski: (1.1) humble
• hiszpański: (1.1) humilde
• litewski: (1.1) kuklus
• łaciński: (1.1) humilis
• niemiecki: (1.1) demütig, untertänig, unerwürfig, bescheiden
• portugalski: (1.1) humilde
• rosyjski: (1.1) покорный
• rumuński: (1.1) umil
• słowacki: (1.1) pokorný
• węgierski: (1.1) alázatos
• wilamowski: (1.1) tökniḱ
• włoski: (1.1) umile
• wolof: (1.1) maandu

źródła: