przywódca

przywódca (język polski)

przywódca (1.1) duchowy Hindusów

wymowa:

IPA: [pʃɨˈvutʦ̑a], AS: [pšyvutca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która przewodzi innym dzięki swojemu autorytetowi lub posiadanej władzy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przywódca	przywódcy
dopełniacz	przywódcy	przywódców
celownik	przywódcy	przywódcom
biernik	przywódcę	przywódców
narzędnik	przywódcą	przywódcami
miejscownik	przywódcy	przywódcach
wołacz	przywódco	przywódcy

przykłady:

(1.1) Przywódcą strajku nie został lider związku zawodowego, lecz pracownik obdarzony największym zaufaniem wśród załogi zakładu.

składnia:

(1.1) przywódca + D.

kolokacje:

(1.1) niekwestionowany / charyzmatyczny przywódca • przywódca formalny / nieformalny • przywódca moralny / religijny • przywódca strajku / buntu / rewolucji • przywódca państwa / partii / związku zawodowego • mieć zadatki na przywódcę

synonimy:

(1.1) lider / leader, przewodnik, wodzirej; książk. protagonista, trybun; przest. wodziciel

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zwierzchnik

hiponimy:

(1.1) ajatollah, guru, herszt, kalif, mahatma, prowodyr, wódz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przywództwo n

forma żeńska przywódczyni ż

przym. przywódczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) leader
• arabski: (1.1) هادي, رئيس, قائد
• azerski: (1.1) rəhbər, lider, başçı
• esperanto: (1.1) gvidanto
• hiszpański: (1.1) líder m, cabecilla ż, guía m/ż, jefe m
• jidysz: (1.1) פֿירער m (firer), אָנפֿירער m (onfirer), מנהיג m (maneg), לידער m (lider)
• litewski: (1.1) vadas m, vadeiva m, karvedys m
• niemiecki: (1.1) Führer m, Anführer m
• rosyjski: (1.1) лидер m, предводитель m
• staroangielski: (1.1) lādtēow m
• szwedzki: (1.1) anförare w
• turecki: (1.1) önder
• włoski: (1.1) capo m, guida ż, leader m

źródła: