Aneks:Język islandzki - odmiana rzeczowników mocnych rodzaju żeńskiego typu (-ar, -ir): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int., lit., WS:SK
Pisarz12345 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
== Odmiana rzeczowników mocnych rodzaju żeńskiego typu (-ar, -ir) ==
== Odmiana rzeczowników mocnych rodzaju żeńskiego typu (-ar, -ir) ==


Typ (-ar, -ir) to najczęściej spotykana deklinacja rzeczowników rodzaju żeńskiego w języku islandzkim. Charakterystyczna dla tego typu jest końcówka -ar w dopełniaczu liczby pojedynczej oraz końcówka -ir w mianowniku liczby mnogiej.
Typ (-ar, -ir) to najczęściej spotykana deklinacja rzeczowników rodzaju żeńskiego w języku islandzkim. Charakterystyczna dla tego typu jest końcówka -ar (wyjątkowo końcówka -r) w dopełniaczu liczby pojedynczej oraz końcówka -ir w mianowniku liczby mnogiej.


Obok podstawowego wzoru odmiany tego typu posiada dwa podtypy, w których występują pewne oboczności.
Obok podstawowego wzoru odmiany tego typu posiada dwa podtypy, w których występują pewne oboczności.

Wersja z 20:35, 4 cze 2020

íslenska islandzki
Gramatyka języka islandzkiego

Odmiana rzeczowników mocnych rodzaju żeńskiego typu (-ar, -ir)

Typ (-ar, -ir) to najczęściej spotykana deklinacja rzeczowników rodzaju żeńskiego w języku islandzkim. Charakterystyczna dla tego typu jest końcówka -ar (wyjątkowo końcówka -r) w dopełniaczu liczby pojedynczej oraz końcówka -ir w mianowniku liczby mnogiej.

Obok podstawowego wzoru odmiany tego typu posiada dwa podtypy, w których występują pewne oboczności.

Końcówki

lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M - -ir -in -irnar
B - -ir -ina -irnar
C - -um -inni -unum
D -ar -a -arinnar -anna

Przykłady

lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M borg borgir borgin borgirnar
B borg borgir borgina borgirnar
C borg borgum borginni borgunum
D borgar borga borgarinnar borganna

Podtypy

Pierwszy podtyp tej odmiany obejmuje rzeczowniki, które w ostatniej sylabie zawierają samogłoskę ō. Ulega ona zmianie na samogłoskę a, jeżeli w końcówce odmiany znajdują się samogłoski a lub i.

lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M sögn sagnir sögnin sagnirnar
B sögn sagnir sögnina sagnirnar
C sögn sögnum sögninni sögnunum
D sagnar sagna sagnarinnar sagnanna


Drugi podtyp obejmuje rzeczowniki zakończone na -un, która zmienia się na -an w mianowniku, celowniku i dopełniaczu liczby mnogiej.

lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M verslun verslanir verslunin verslanirnar
B verslun verslanir verslunina verslanirnar
C verslun verslunum versluninni verslununum
D verslunar verslana verslunarinnar verslananna