kuriozalny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+tłumaczenie na białoruski: (1.1) кур'ёзны
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 3: Linia 3:
{{znaczenia}}
{{znaczenia}}
''przymiotnik''
''przymiotnik''
: (1.1) [[wyjątkowo]] [[osobliwy]], [[budzić|budzący]] [[zdumienie]] [[swój|swoją]] [[niezwykłość|niezwykłością]] [[lub]] [[dziwaczność|dziwacznością]]
: (1.1) [[wyjątkowo]] [[osobliwy]], [[budzić|budzący]] [[zdumienie]] [[swój|swoją]] [[niezwykłość|niezwykłością]] [[lub]] [[ nadzwyczajny|nadzwyczajną]] [[dziwaczność|dziwacznością]]
{{odmiana}}
{{odmiana}}
: (1.1) {{odmiana-przymiotnik-polski|bardziej}}
: (1.1) {{odmiana-przymiotnik-polski|bardziej}}

Wersja z 10:50, 8 lut 2020

kuriozalny (język polski)

wymowa:
IPA[ˌkurʲjɔˈzalnɨ], AS[kurʹi ̯ozalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyjątkowo osobliwy, budzący zdumienie swoją niezwykłością lub nadzwyczajną dziwacznością
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) To był kuriozalny błąd.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dziwny, dziwaczny, niezwykły, osobliwy, cudaczny, wymyślny, ekscentryczny, ekstrawagancki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kuriozum n
przysł. kuriozalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. kuriozum + -alny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: