chińszczyzna

chińszczyzna (język polski)

chińszczyzna (1.3)

wymowa:

IPA: [xʲĩj̃ˈʃʧ̑ɨzna], AS: [χʹĩĩ ̯ščyzna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kultura chińska, język chiński; ogół tego, co chińskie

(1.2) pejor. przen. pot. wyroby niskiej jakości

(1.3) pot. danie kuchni azjatyckiej

(1.4) nadmierna grzeczność

(1.5) pot. coś niezrozumiałego i trudnego

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chińszczyzna	chińszczyzny
dopełniacz	chińszczyzny	chińszczyzn
celownik	chińszczyźnie	chińszczyznom
biernik	chińszczyznę	chińszczyzny
narzędnik	chińszczyzną	chińszczyznami
miejscownik	chińszczyźnie	chińszczyznach
wołacz	chińszczyzno	chińszczyzny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Chiny nmos, Chińczyk m, chińczyk m, Chinka ż, Chineczka ż, chiński m, chińskość ż, schińszczenie n, schińszanie n

czas. schińszczyć dk., schińszczać ndk., schińszczeć dk.

przym. chiński

przysł. po chińsku, chińsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.5) volapukaĵo
• rosyjski: (1.5) китайская грамота ż

źródła: