Berlin: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Olafbot (dyskusja | edycje)
Boty
2 909 520 edycji
m niemiecki: pokrewne +Berlinerisch (na podstawie tamtego hasła)
Linia 333: Linia 333:
{{meronimy}}
{{meronimy}}
{{pokrewne}}
{{pokrewne}}
: {{rzecz}} [[Berliner]] {{m}}, [[Berlinerin]] {{ż}}, [[Berlinisch]] {{n}}, [[Berlinale]] {{ż}}
: {{rzecz}} [[Berlinerisch]] {{n}}, [[Berliner]] {{m}}, [[Berlinerin]] {{ż}}, [[Berlinisch]] {{n}}, [[Berlinale]] {{ż}}
: {{czas}} [[berlinern]]
: {{czas}} [[berlinern]]
: {{przym}} [[berlinisch]], [[Berliner]]
: {{przym}} [[berlinisch]], [[Berliner]]

Wersja z 05:04, 6 gru 2019

Podobna pisownia Podobna pisownia: Berliin • berlin • Berlín • Bèrlin • Bèrlîn • Bérlin

Berlin (język polski)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈbɛrlʲĩn], AS: [berlʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto, stolica Niemiec; zob. też Berlin w Wikipedii
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości i gmin w Stanach Zjednoczonych
(1.3) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie brodzkim obwodu lwowskiego[1][2]; zob. też Berlin (obwód lwowski) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikBerlinBerliny
dopełniaczBerlinaBerlinów
celownikBerlinowiBerlinom
biernikBerlinBerliny
narzędnikBerlinemBerlinami
miejscownikBerlinieBerlinach
wołaczBerlinieBerliny
przykłady:
(1.1) Mój znajomy mieszka w Berlinie.
składnia:
kolokacje:
(1.1-3) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Berlinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Berlina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Berlina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Berlina • mieszkaniec / mieszkanka Berlina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Berlinie • pochodzić z Berlina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Berlina
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. berlińczyk m, berlinianka ż, berlinka ż, berliniak m
przym. berliński, podberliński
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Berlin, prawdopodobnie pochodzenia słowiańskiego[3]
(1.2) < (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 308.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Berlin, powiat brodzki” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
  3. ↑ Hasło „Berlin” w: Online Etymology Dictionary.

Berlin (język angielski)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
wymowa amerykańska?/i
bryt. IPA: /bə(ɹ)ˈlɪn/, SAMPA: /b@(r)"lIn/
amer.: IPA: [bɚˈlɪn], SAMPA: /b@`"lIn/
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Berlin (język baskijski)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. berlindar
przym. berlindar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Berlin (język duński)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jeg flytter til Berlin for at lære tysk. → Przeprowadzam się do Berlina, aby nauczyć się niemieckiego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Vestberlin • Østberlin
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. berliner
przym. berlinsk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Berlin (język francuski)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
IPA: /bɛʁ.lɛ̃/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Berlinois m, Berlinoise ż
przym. berlinois
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Berlin (interlingua)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Berlin (język niemiecki)

Berlin (1.1)
Berlin (1.2)
wymowa:
IPA: [bɛʁˈliːn] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin (miasto)
(1.2) geogr. adm. Berlin (niemiecki kraj związkowy)
odmiana:
(1.1) blm
przypadekliczba pojedyncza
mianownik(das)[1] Berlin
dopełniacz(des) Berlin
Berlins
celownik(dem) Berlin
biernik(das) Berlin
przykłady:
(1.1) Ich wohne in Berlin. → Mieszkam w Berlinie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Hauptstadt, Landeshauptstadt, Stadt, Stadtstaat
(1.2) Bundesland
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Berlinerisch n, Berliner m, Berlinerin ż, Berlinisch n, Berlinale ż
czas. berlinern
przym. berlinisch, Berliner
związki frazeologiczne:
etymologia:
prawdopodobnie pochodzenia słowiańskiego[2]
uwagi:
zobacz też: Baden-Württemberg • Bayern • Brandenburg • Berlin • Bremen • Hamburg • Hessen • Mecklenburg-Vorpommern • Niedersachsen • Nordrhein-Westfalen • Rheinland-Pfalz • Saarland • Sachsen • Sachsen-Anhalt • Schleswig-Holstein • Thüringen
źródła:
  1. ↑ Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych
  2. ↑ Hasło „Berlin” w: Online Etymology Dictionary.

Berlin (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Berlinčan m, Berlinčanka ż
przym. berlinski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „Berlin” w: Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.

Berlin (język szwedzki)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: stolice krajów Europy w języku szwedzkim
źródła:

Berlin (język węgierski)

Berlin (1.1)
Berlin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. berlini
przym. berlini
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Berlin&oldid=7168196”