dziedziczność: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m polski: pokrewne +wydziedziczenie +wydziedziczyć (na podstawie tamtych haseł) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
: (1.1) [[cecha]] [[to|tego]], [[co]] [[być|jest]] [[dziedziczny|dziedziczne]] |
: (1.1) [[cecha]] [[to|tego]], [[co]] [[być|jest]] [[dziedziczny|dziedziczne]] |
||
: (1.2) {{biol}} [[zespół]] [[proces]]ów [[zachodzić|zachodzących]] [[podczas]] [[powstawanie|powstawania]] [[i]] [[rozwój|rozwoju]] [[osobniczy|osobniczego]] [[organizm]]ów, [[prowadzić|prowadzący]] [[do]] [[odtwarzanie|odtwarzania]] [[cecha|cech]] [[organizm]]ów [[rodzicielski]]ch; {{wikipedia}} |
: (1.2) {{biol}} [[zespół]] [[proces]]ów [[zachodzić|zachodzących]] [[podczas]] [[powstawanie|powstawania]] [[i]] [[rozwój|rozwoju]] [[osobniczy|osobniczego]] [[organizm]]ów, [[prowadzić|prowadzący]] [[do]] [[odtwarzanie|odtwarzania]] [[cecha|cech]] [[organizm]]ów [[rodzicielski]]ch; {{wikipedia}} |
||
: (1.3) {{hist}} {{praw}} [[przekazywalność]] [[coś|czegoś]] [[na |
: (1.3) {{hist}} {{praw}} [[przekazywalność]] [[coś|czegoś]] [[na podstawie]] [[spadek|spadku]] [[lub]] [[następstwo|następstwa]] [[po]] [[przodek|przodkach]]<ref>{{USJPonline}}</ref> |
||
{{odmiana}} |
{{odmiana}} |
||
: (1.1-3) {{odmiana-rzeczownik-polski |
: (1.1-3) {{odmiana-rzeczownik-polski |
Wersja z 14:20, 3 kwi 2019
dziedziczność (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest dziedziczne
- (1.2) biol. zespół procesów zachodzących podczas powstawania i rozwoju osobniczego organizmów, prowadzący do odtwarzania cech organizmów rodzicielskich; zob. też dziedziczność w Wikipedii
- (1.3) hist. praw. przekazywalność czegoś na podstawie spadku lub następstwa po przodkach[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziedziczność dziedziczności dopełniacz dziedziczności dziedziczności celownik dziedziczności dziedzicznościom biernik dziedziczność dziedziczności narzędnik dziedzicznością dziedzicznościami miejscownik dziedziczności dziedzicznościach wołacz dziedziczności dziedziczności
- przykłady:
- (1.2) W 1953 r. James Watson i Francis Crick odkryli tajemnicę dziedziczności, rozszyfrowując strukturę DNA[2].
- składnia:
- (1.1) dziedziczność + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.2) atawizm
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziedzic m, dziedziczka n, dziedzictwo n, dziedziczenie n, odziedziczenie n, wydziedziczenie n
- czas. wydziedziczyć, dziedziczyć ndk., odziedziczyć dk.
- przym. dziedziczny
- przysł. dziedzicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dziedziczny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Polityka, nr 03.06, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.