konieczny

konieczny (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃ˈɲɛʧ̑nɨ], AS: [kõńečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który dotyczy konieczności; jest nieunikniony lub niezbędny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	konieczny		konieczna	konieczne	konieczni	konieczne
dopełniacz	koniecznego		koniecznej	koniecznego	koniecznych
celownik	koniecznemu		koniecznej	koniecznemu	koniecznym
biernik	koniecznego	konieczny	konieczną	konieczne	koniecznych	konieczne
narzędnik	koniecznym		konieczną	koniecznym	koniecznymi
miejscownik	koniecznym		koniecznej	koniecznym	koniecznych
wołacz	konieczny		konieczna	konieczne	konieczni	konieczne

przykłady:

(1.1) W tej sytuacji konieczne jest podjęcie odpowiednich działań.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obrona konieczna

synonimy:

(1.1) zasadniczy, nieuchronny, bezwarunkowy, potrzebny, podstawowy, niezbędny

antonimy:

(1.1) niekonieczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konieczność ż, Konieczny m, Konieczna ż

przym. niekonieczny

przysł. koniecznie, niekoniecznie

związki frazeologiczne:

warunek konieczny

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) necessary
• arabski: (1.1) ضروري
• czeski: (1.1) nutný
• esperanto: (1.1) necesa
• francuski: (1.1) nécessaire, obligé, essentiel
• hiszpański: (1.1) necesario, indispensable
• japoński: (1.1) 不可欠
• niemiecki: (1.1) unerlässlich
• nowogrecki: (1.1) απαραίτητος, αναγκαίος

źródła: