kraftlos

kraftlos (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈkʀaftˌloːs] IPA: [ˈkʀaftˌloːzɐ] IPA: [ˈkʀaftˌloːzəstn̩]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezsilny, słaby

(1.2) bezsilny, bezradny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kraftlose ein kraftloser kraftloser	die kraftlose eine kraftlose kraftlose	das kraftlose ein kraftloses kraftloses	die kraftlosen kraftlosen kraftlose
Gen.	słaba mieszana mocna	des kraftlosen eines kraftlosen kraftlosen	der kraftlosen einer kraftlosen kraftloser	des kraftlosen eines kraftlosen kraftlosen	der kraftlosen kraftlosen kraftloser
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kraftlosen einem kraftlosen kraftlosem	der kraftlosen einer kraftlosen kraftloser	dem kraftlosen einem kraftlosen kraftlosem	den kraftlosen kraftlosen kraftlosen
Akk.	słaba mieszana mocna	den kraftlosen einen kraftlosen kraftlosen	die kraftlose eine kraftlose kraftlose	das kraftlose ein kraftloses kraftloses	die kraftlosen kraftlosen kraftlose

(1.1-2) st. wyższy kraftloser; st. najwyższy am kraftlosesten

przykłady:

(1.1) Die Finger der linken Hand des Patienten sind kraftlos. → Palce lewej ręki pacjenta są słabe.

(1.2) Sie erschien zu der Beratung verzweifelt und kraftlos. → (Ona) pojawiła się na konsultację zrozpaczona i bezsilna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) saft- und kraftlos

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kraftlosigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: