πολίτης

πολίτης (język starogrecki)

transliteracja:

polites

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) obywatel

(1.2) współobywatel

odmiana:

lp πολίτης πολίτου πολίτῃ πολίτην πολῖτα lm πολῖται πολιτῶν πολίταις πολίτας πολῖται liczba podwójna πολίτα πολίταιν πολίταιν πολίτα πολίτα

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

πόλις, κοσμοπολίτης

związki frazeologiczne:

etymologia:

od πόλις

uwagi:

forma jońska: πολιήτης

πολίτης (Użyj następujących nazw dla wyszczegółowienia języka greckiego: {{język nowogrecki}} lub {{język starogrecki}}!)

wymowa:

IPA: [po'ʎitis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) obywatel

(1.2) mieszkaniec miasta

(1.3) cywil

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ιθαγενής; (1.2) αστός

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κοσμοπολίτης, συμπολίτης, πόλη, πολίτισσα

związki frazeologiczne:

ακαδημαϊκός ~ → student

etymologia:

gr. πόλις

uwagi:

nie mylić z Πολίτης