gens

gens (język francuski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński, liczba mnoga

(1.1) ludzie

(1.2) ród, rodzina

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

bonnes gens / braves gens

etymologia:

łac. gens

uwagi:

źródła:

gens (język kataloński)

wymowa:

IPA: [ˈʒeɲs]

znaczenia:

przysłówek

(1.1) trochę

(1.2) no gens → wcale, ani trochę

odmiana:

przykłady:

(1.1) Si fa gens de sol, anirem a la platja. → Jeśli będzie choć trochę słonecznie to pójdziemy na plażę.

(1.2) No hi ha gens d'aigua al desert. → Na pustyni wcale nie ma wody.

składnia:

gens de

kolokacje:

gens ni mica → ani trochę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

dla rzeczowników niepoliczalnych, (1.1) używane tylko przy wyrażaniu dezaprobaty lub życzenia, (1.2) zobacz też: cap

źródła:

gens (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ród, klan, rodzina

(1.2) lud, naród

(1.3) tylko w lm ludy obce, poganie

odmiana:

(1.1-3) gen|s, ~tis; (deklinacja III)

przykłady:

(1.2) Laudate Dominum, omnes gentes. → Chwalcie Pana, wszystkie narody.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. generatio ż, genesis ż, genetrix ż, genitor m, genus m

czas. genero, gigno

przym. generosus, genitus, genitalis

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla franc. gens

uwagi:

źródła: