kołacz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
półautomatyczne doprecyzowanie rodzaju męskiego; wer.: Peter Bowman |
m Robot dodał cs:kołacz |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[en:kołacz]] |
[[cs:kołacz]] [[en:kołacz]] |
||
== kołacz ({{język polski}}) == |
== kołacz ({{język polski}}) == |
||
{{wymowa}} {{IPA3|ˈkɔwaʧ̑}}, {{AS3|k'''o'''u̯ač}} {{audio|Pl-kołacz.ogg}} |
{{wymowa}} {{IPA3|ˈkɔwaʧ̑}}, {{AS3|k'''o'''u̯ač}} {{audio|Pl-kołacz.ogg}} |
Wersja z 07:38, 11 gru 2015
kołacz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rodzaj obrzędowego pieczywa, pierwotnie o okrągłym kształcie; zob. też kołacz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kołacz kołacze dopełniacz kołacza kołaczy celownik kołaczowi kołaczom biernik kołacz kołacze narzędnik kołaczem kołaczami miejscownik kołaczu kołaczach wołacz kołaczu kołacze
- przykłady:
- (1.1) U wszystkich warstw narodu polskiego kołacz był w dawnych wiekach obrzędowym ciastem weselnym.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- bez pracy nie ma kołaczy
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kalach, kolach
- białoruski: (1.1) калач (kaláč) m
- czeski: (1.1) koláč m
- francuski: (1.1) kalatch m
- japoński: (1.1) カラーチ (karāchi)
- niemiecki: (1.1) Kalatsch m
- rosyjski: (1.1) калач (kaláč) m, колач (koláč) m
- serbsko-chorwacki: (1.1) колач m, kolač m
- słowacki: (1.1) koláč m
- ukraiński: (1.1) калач (kaláč) m, колач (koláč) m
- wilamowski: (1.1) płōc m
- źródła:
- ↑ Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska