dobitnie

dobitnie (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈbʲitʲɲɛ], AS: [dobʹitʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób dobitny; jasno, bez cienia wątpliwości, wyraziście, stanowczo

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wiktor dobitnie okazał swój sprzeciw wobec gejów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wymownie, dosadnie

antonimy:

(1.1) dwuznacznie, niejasno, niezdecydowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobijanie n, dobitność ż

przym. dobitny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) distinctly, forcibly, pointedly, emphatically
• interlingua: (1.1) emphaticamente, expressemente
• węgierski: (1.1) határozottan

źródła: