βαφή

βαφή (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [va.ˈfi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzecz. odczas. od βάφω: farbowanie, barwienie, malowanie

(1.2) farba, barwnik

(1.3) met. hartowanie (metalurgiczne)

odmiana:

(1.1-3) F29

przykłady:

(1.1)

składnia:

(1.2) βαφή για + B. lm; βαφή για + rodz. + B. lm; βαφή + D. lm

kolokacje:

(1.1) βαφή υφασμάτων → farbowanie/barwienie tkanin • βαφή μαλλιών → farbowanie włosów • βαφή ρούχων → farbowanie ubrań/odzieży • βαφή αβγών → barwienie jajek • βαφή τοίχου → malowanie ściany • βαφή σπιτιού → malowanie mieszkania • βαφή αυτοκινήτων → malowanie samochodów

(1.2) ανεξίτηλη βαφή → farba niezmywalna • βαφή αβγών → barwnik do jajek • βαφή μαλλιών → farba do włosów • βαφή αυτοκινήτων → farba do samochodów

(1.3) βαφή του χάλυβα → hartowanie stali

synonimy:

(1.1) βάψιμο, μπογιάτισμα

(1.2) μπογιά, χρώμα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. βάφω

rzecz. βαφέας m/ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) gr. βαφή

uwagi:

źródła: