mundus

mundus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) świat

(1.2) wszechświat, kosmos

(1.3) ludzkość

przymiotnik

(2.1) czysty

odmiana:

(1.1-3) mundus, mundi (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mundus	mundī
dopełniacz	mundī	mundōrum
celownik	mundō	mundīs
biernik	mundum	mundōs
ablatyw	mundō	mundīs
wołacz	munde	mundī

(2.1) mundus, munda, mundum; st. wyższy mundior; st. najwyższy mundissimus (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	mundus	munda	mundum	mundī	mundae	munda
dopełniacz	mundī	mundae	mundī	mundōrum	mundārum	mundōrum
celownik	mundō	mundae	mundō	mundīs
biernik	mundum	mundam	mundum	mundōs	mundās	munda
ablatyw	mundō	mundā	mundō	mundīs
wołacz	munde	munda	mundum	mundī	mundae	munda

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) orbis terrarum m, universitas ż, universum n

(1.3) humanitas ż

(2.1) purus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

caput mundi • sic transit gloria mundi • anus mundi • cloaca mundi

etymologia:

uwagi:

źródła: