vinco

vinco (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈbiŋ.ko]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (León) druciane kółko (zakładane na nosie świni)

(1.2) (León) kolczyk (w formie kółka)

odmiana:

(1) lm vincos

przykłady:

(1.1)

składnia:

(1.2) w lm

kolokacje:

synonimy:

(1.1) anilla, alambre

(1.2) pendiente

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. vincŭlum

uwagi:

źródła:

vinco (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) wygrywać

(1.2) podbić, pokonać

odmiana:

(1.1–2) vinco, vincere, vici, victum (koniugacja III)

przykłady:

(1.1) Veni, vidi, vici. (Caesar) → Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. (Cezar)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) supero

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. victor m, victrix ż, victoria ż, victima ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vinco (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: vincere

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) bot. (Salix viminalis) wierzba wiciowa

(2.2) wiklina, łozina

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: