kupon

kupon (język polski)

kupony (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkupɔ̃n], AS: [kupõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) blankiet, formularz z wydrukowanymi rubrykami do wypełnienia używany do udziału w grze liczbowej, konkursie

(1.2) odcinek biletu odrywany przy wejściu na znak wykorzystania

(1.3) ekon. odcinek papieru wartościowego uprawniający właściciela do odbioru należnego mu procentu lub dywidendy

(1.4) ilość tkaniny przeznaczona do uszycia jednego ubrania

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kupon	kupony
dopełniacz	kuponu	kuponów
celownik	kuponowi	kuponom
biernik	kupon	kupony
narzędnik	kuponem	kuponami
miejscownik	kuponie	kuponach
wołacz	kuponie	kupony

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. kuponik m

przym. kuponowy

związki frazeologiczne:

obcinać kupony • odcinać kupony

etymologia:

franc. coupon

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) cupón m
• nowogrecki: (1.1) κουπόνι n

źródła: