kompletny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎kompletny ({{język polski}}): odmiana bez stopniowania
EquadusBot (dyskusja | edycje)
m →‎kompletny ({{język polski}}): półautomatyczne powtórzenie tłumaczeń; wzorzec (1.1,2)
Linia 32: Linia 32:
* arabski: (1.1) [[كامل]] ,[[تمام]] ,[[صحيح]]
* arabski: (1.1) [[كامل]] ,[[تمام]] ,[[صحيح]]
* duński: (1.1) [[komplet]]; (1.2) [[komplet]]
* duński: (1.1) [[komplet]]; (1.2) [[komplet]]
* esperanto: (1.1,2) [[kompleta]], [[senmanka]]
* esperanto: (1.1) [[kompleta]], [[senmanka]]; (1.2) [[kompleta]], [[senmanka]]
* hiszpański: (1.1) [[completo]]
* hiszpański: (1.1) [[completo]]
* niemiecki: (1.1) [[komplett]]
* niemiecki: (1.1) [[komplett]]

Wersja z 23:14, 25 cze 2014

kompletny (język polski)

wymowa:
IPA[kɔ̃mˈplɛtnɨ], AS[kõmpletny], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cały, będący w komplecie
(1.2) całkowity, zupełny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Próba zainteresowania mieszkańców dzielnicy kulturą i sztuką skończyła się kompletnym fiaskiem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kompletny zestaw
(1.2) kompletna bzdura
synonimy:
antonimy:
(1.1) niekompletny, niecały
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kompletność ż, komplet
przysł. kompletnie
czas. kompletować, skompletować, dekompletować, zdekompletować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: