winnica

winnica (język polski)

winnica (1.1)

winnica (1.1)

wymowa:

IPA: [vʲĩɲˈːiʦ̑a], AS: [vʹĩ•ńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. miejsce uprawy winorośli; zob. też winnica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	winnica	winnice
dopełniacz	winnicy	winnic
celownik	winnicy	winnicom
biernik	winnicę	winnice
narzędnik	winnicą	winnicami
miejscownik	winnicy	winnicach
wołacz	winnico	winnice

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) winograd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wino n, winko n

zdrobn. winniczka ż

przym. winny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vineyard
• arabski: (1.1) كرم عنب
• czeski: (1.1) vinice
• esperanto: (1.1) vinberejo, vinberĝardeno, vitejo
• estoński: (1.1) viinapuuistandik
• fiński: (1.1) viinitila
• francuski: (1.1) vigne, vignoble ż
• gruziński: (1.1) ვენახი
• hebrajski: (1.1) כרם
• hiszpański: (1.1) viña ż
• holenderski: (1.1) wijngaard
• interlingua: (1.1) vinia
• jidysz: (1.1) ווײַנגאָרטן (wajngortn) m
• niemiecki: (1.1) Weinberg m
• nowogrecki: (1.1) αμπελώνας m, αμπέλι n
• portugalski: (1.1) vinha
• rosyjski: (1.1) виноградник
• rumuński: (1.1) vie
• turecki: (1.1) bağ
• wenecki: (1.1) vignal
• włoski: (1.1) vigneto, vigna

źródła: