graniczyć

graniczyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡrãˈɲiʧ̑ɨʨ̑], AS: [grãńičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) mieć wspólną granicę, sąsiadować

(1.2) (w odniesieniu do uczuć, stanu fizycznego lub psychicznego) być bliskim, być podobnym, przypominać

odmiana:

(1.1-2)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		graniczyć
czas teraźniejszy		graniczę	graniczysz	graniczy	graniczymy	graniczycie	graniczą
czas przeszły	m	graniczyłem	graniczyłeś	graniczył	graniczyliśmy	graniczyliście	graniczyli
	ż	graniczyłam	graniczyłaś	graniczyła	graniczyłyśmy	graniczyłyście	graniczyły
	n	graniczyłom	graniczyłoś	graniczyło
tryb rozkazujący		niech graniczę	granicz	niech graniczy	graniczmy	graniczcie	niech graniczą
pozostałe formy czas przyszły m będę graniczył, będę graniczyć będziesz graniczył, będziesz graniczyć będzie graniczył, będzie graniczyć będziemy graniczyli, będziemy graniczyć będziecie graniczyli, będziecie graniczyć będą graniczyli, będą graniczyć ż będę graniczyła, będę graniczyć będziesz graniczyła, będziesz graniczyć będzie graniczyła, będzie graniczyć będziemy graniczyły, będziemy graniczyć będziecie graniczyły, będziecie graniczyć będą graniczyły, będą graniczyć n będę graniczyło, będę graniczyć będziesz graniczyło, będziesz graniczyć będzie graniczyło, będzie graniczyć czas zaprzeszły m graniczyłem był graniczyłeś był graniczył był graniczyliśmy byli graniczyliście byli graniczyli byli ż graniczyłam była graniczyłaś była graniczyła była graniczyłyśmy były graniczyłyście były graniczyły były n graniczyłom było graniczyłoś było graniczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego graniczono tryb przypuszczający m graniczyłbym, byłbym graniczył graniczyłbyś, byłbyś graniczył graniczyłby, byłby graniczył graniczylibyśmy, bylibyśmy graniczyli graniczylibyście, bylibyście graniczyli graniczyliby, byliby graniczyli ż graniczyłabym, byłabym graniczyła graniczyłabyś, byłabyś graniczyła graniczyłaby, byłaby graniczyła graniczyłybyśmy, byłybyśmy graniczyły graniczyłybyście, byłybyście graniczyły graniczyłyby, byłyby graniczyły n graniczyłobym, byłobym graniczyło graniczyłobyś, byłobyś graniczyło graniczyłoby, byłoby graniczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m graniczący, niegraniczący ż granicząca, niegranicząca graniczące, niegraniczące n graniczące, niegraniczące imiesłów przysłówkowy współczesny granicząc, nie granicząc rzeczownik odczasownikowy graniczenie, niegraniczenie

przykłady:

(1.1) Polska graniczy z Niemcami.

(1.2) Jego zachowanie graniczy z obłąkaniem.

składnia:

(1.1-2) graniczyć z + N.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sąsiadować

(1.2) zakrawać, ocierać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. graniczenie n, granica

czas. ograniczać

przym. graniczny, bezgraniczny

związki frazeologiczne:

graniczyć z cudem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) border; (1.2) verge
• arabski: (1.1) تلامس ,حد ,جاور ,لامس
• białoruski: (1.1) межаваць
• bułgarski: (1.1) гранича
• dolnołużycki: (1.1) granicowaś
• duński: (1.1) grænse
• hiszpański: (1.1) lindar, ser limítrofe; (1.2) rayar
• jidysz: (1.1) גרענעצן זיך (grenecn zich); (1.2) גרענעצן זיך (grenecn zich)
• niemiecki: (1.1) grenzen, angrenzen; (1.2) grenzen
• rosyjski: (1.1) граничить, примыкать; (1.2) граничить, доходить
• szwedzki: (1.1) gränsa

źródła: