mącić

mącić (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) sprawiać, że coś staje się mętne, nieprzezroczyste

(1.2) zakłócać spokój, ład, harmonię, wprowadzać zamieszanie

(1.3) wprowadzać zamieszanie licząc na zysk, korzyść dla siebie

odmiana:

przykłady:

(1.2) […] jeżeli pragniemy poddać się czarowi dzieła, musimy porzucić praktyczną postawę życia codziennego i zmienić ją w postawę estetyczną przez uwolnienie się od mącących czystość wpływów świata realnego, wygaszenie niepokoju, trosk i pożądań, a skupienie całej uwagi na przedmiocie estetycznym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mąciciel m, mącicielka ż, mącenie n, mątewka ż, mątwa ż

przym. mącicielski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) баламутить; (1.2) баламутить

źródła: