kompletny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Olafbot (dyskusja | edycje)
m polski: pokrewne +kompletność (na podstawie tamtego hasła)
→‎kompletny ({{język polski}}): odmiana bez stopniowania
Linia 7: Linia 7:
: (1.2) [[całkowity]], [[zupełny]]
: (1.2) [[całkowity]], [[zupełny]]
{{odmiana}}
{{odmiana}}
: (1.1-2) {{odmiana-przymiotnik-polski}}
: (1.1-2) {{odmiana-przymiotnik-polski|brak}}
{{przykłady}}
{{przykłady}}
: (1.2) ''[[próba|Próba]] [[zainteresowanie|zainteresowania]] [[mieszkaniec|mieszkańców]] [[dzielnica|dzielnicy]] [[kultura|kulturą]] [[i]] [[sztuka|sztuką]] [[skończyć się|skończyła się]] [[kompletny]]m [[fiasko|fiaskiem]].''
: (1.2) ''[[próba|Próba]] [[zainteresowanie|zainteresowania]] [[mieszkaniec|mieszkańców]] [[dzielnica|dzielnicy]] [[kultura|kulturą]] [[i]] [[sztuka|sztuką]] [[skończyć się|skończyła się]] [[kompletny]]m [[fiasko|fiaskiem]].''

Wersja z 17:41, 31 sty 2014

kompletny (język polski)

wymowa:
IPA[kɔ̃mˈplɛtnɨ], AS[kõmpletny], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cały, będący w komplecie
(1.2) całkowity, zupełny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Próba zainteresowania mieszkańców dzielnicy kulturą i sztuką skończyła się kompletnym fiaskiem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kompletny zestaw
(1.2) kompletna bzdura
synonimy:
antonimy:
(1.1) niekompletny, niecały
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kompletność ż, komplet
przysł. kompletnie
czas. kompletować, skompletować, dekompletować, zdekompletować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: