winnica

winnica (język polski)

winnica (1.1)

wymowa:

IPA: [vʲĩɲˈːiʦ̑a], AS: [vʹĩ•ńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miejsce, gdzie uprawia się i zbiera winogrona do win; zob. też winnica w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) winograd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. winny

rzecz. wino n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vineyard
• arabski: (1.1) كرم عنب
• czeski: (1.1) vinice
• esperanto: (1.1) vinberejo, vinberĝardeno
• francuski: (1.1) vigne, vignoble ż
• hiszpański: (1.1) viña ż
• holenderski: (1.1) wijngaard
• interlingua: (1.1) vinia
• jidysz: (1.1) ווײַנגאָרטן (wajngortn) m
• niemiecki: (1.1) Weinberg m
• nowogrecki: (1.1) αμπελώνας m, αμπέλι n
• portugalski: (1.1) vinha
• wenecki: (1.1) vignal
• włoski: (1.1) vigneto, vigna

źródła: