prorokini

prorokini (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔrɔˈcĩɲi], AS: [proroḱĩńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. przywódczyni religijna, boża wysłanniczka, kobieta posiadająca dzięki bożemu błogosławieństwu zdolność przepowiadania przyszłości

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prorokini	prorokinie
dopełniacz	prorokini	prorokiń
celownik	prorokini	prorokiniom
biernik	prorokinię	prorokinie
narzędnik	prorokinią	prorokiniami
miejscownik	prorokini	prorokiniach
wołacz	prorokini	prorokinie

przykłady:

(1.1) W tych niespokojnych czasach drogę wskazała im prorokini.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prorok, proroctwo

czas. prorokować

przym. proroczy, prorocki

przysł. proroczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: prorok

• angielski: (1.1) prophetess
• czeski: (1.1) prorokyně
• francuski: (1.1) prophétesse ż
• hebrajski: (1.1) נביאה ż (newija)
• hiszpański: (1.1) profetisa ż
• jidysz: (1.1) נבֿיאה ż (newie)
• nowogrecki: (1.1) προφήτισσα ż

źródła: