wygrać

wygrać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨɡraʨ̑], AS: [vygrać]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: wygrywać

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wygrać
czas przyszły prosty		wygram	wygrasz	wygra	wygramy	wygracie	wygrają
czas przeszły	m	wygrałem	wygrałeś	wygrał	wygraliśmy	wygraliście	wygrali
	ż	wygrałam	wygrałaś	wygrała	wygrałyśmy	wygrałyście	wygrały
	n	wygrałom	wygrałoś	wygrało
tryb rozkazujący		niech wygram	wygraj	niech wygra	wygrajmy	wygrajcie	niech wygrają
pozostałe formy czas zaprzeszły m wygrałem był wygrałeś był wygrał był wygraliśmy byli wygraliście byli wygrali byli ż wygrałam była wygrałaś była wygrała była wygrałyśmy były wygrałyście były wygrały były n wygrałom było wygrałoś było wygrało było forma bezosobowa czasu przeszłego wygrano tryb przypuszczający m wygrałbym, byłbym wygrał wygrałbyś, byłbyś wygrał wygrałby, byłby wygrał wygralibyśmy, bylibyśmy wygrali wygralibyście, bylibyście wygrali wygraliby, byliby wygrali ż wygrałabym, byłabym wygrała wygrałabyś, byłabyś wygrała wygrałaby, byłaby wygrała wygrałybyśmy, byłybyśmy wygrały wygrałybyście, byłybyście wygrały wygrałyby, byłyby wygrały n wygrałobym, byłobym wygrało wygrałobyś, byłobyś wygrało wygrałoby, byłoby wygrało imiesłów przymiotnikowy przeszły m wygrany, niewygrany wygrani, niewygrani ż wygrana, niewygrana wygrane, niewygrane n wygrane, niewygrane imiesłów przysłówkowy uprzedni wygrawszy rzeczownik odczasownikowy wygranie, niewygranie

przykłady:

(1.1) Nie wygrał, chociaż miał w ręku cztery asy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zwyciężyć, odnieść zwycięstwo

antonimy:

(1.1) przegrać

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. grać, wygrywać

rzecz. wygranie n, wygrana ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wygrywać

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła: