zadowolony

zadowolony (język polski)

zadowolony (2.1)

wymowa:

IPA: [ˌzadɔvɔˈlɔ̃nɨ], AS: [zadovolõny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: zadowolić

przymiotnik

(2.1) taki, który cieszy się, czerpie zadowolenie, satysfakcję z czegoś; radosny

(2.2) taki, który świadczy o zadowoleniu

odmiana:

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zadowolony		zadowolona	zadowolone	zadowoleni	zadowolone
dopełniacz	zadowolonego		zadowolonej	zadowolonego	zadowolonych
celownik	zadowolonemu		zadowolonej	zadowolonemu	zadowolonym
biernik	zadowolonego	zadowolony	zadowoloną	zadowolone	zadowolonych	zadowolone
narzędnik	zadowolonym		zadowoloną	zadowolonym	zadowolonymi
miejscownik	zadowolonym		zadowolonej	zadowolonym	zadowolonych
wołacz	zadowolony		zadowolona	zadowolone	zadowoleni	zadowolone

przykłady:

(2.1) Początkowo nie był zadowolony z przeprowadzki, ale w miarę upływu czasu bardzo polubił nowe miasto.

(2.2) Jestem bardzo zadowolony, że ktoś go dobrze do mnie nastawił zanim z nim porozmawiałem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) uszczęśliwiony, usatysfakcjonowany, rad, wesół, wesoły, przest. kontent

antonimy:

(2.1) zmartwiony

wyrazy pokrewne:

rzecz. zadowolenie n, niezadowolenie n

czas. zadowolić dk., zadowalać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) pleased, content, glad
• arabski: (2.1) مبسوط ,مسرور ,رضي ,فرحان
• bułgarski: (2.1) доволен
• esperanto: (2.1) kontenta
• francuski: (2.1) satisfait, content
• hawajski: (2.1) hauʻoli
• hiszpański: (2.1) contento, satisfecho
• interlingua: (2.1) contente, complacente, satisfacite
• islandzki: (2.1) ánægður
• niemiecki: (2.1) zufrieden
• norweski (bokmål): (2.1) fornøyd
• nowogrecki: (2.1) ευχαριστημένος
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (2.1)
• serbski: (2.1) задовољан
• szwedzki: (2.1) nöjd, tillfredsställd, belåten
• włoski: (2.1) contento, soddisfatto

źródła: