armata

armata (język polski)

armata (1.1)

wymowa:

IPA: [arˈmata], AS: [armata] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) działo o długiej lufie; zob. też armata w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	armata	armaty
dopełniacz	armaty	armat
celownik	armacie	armatom
biernik	armatę	armaty
narzędnik	armatą	armatami
miejscownik	armacie	armatach
wołacz	armato	armaty

przykłady:

(1.1) Nam strzelać nie kazano. – Wstąpiłem na działo • I spójrzałem na pole; dwieście armat grzmiało. (A. Mickiewicz: Reduta Ordona)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) działo

antonimy:

wyrazy pokrewne:

przym. armatni

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. armata → uzbrojona

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cannon
• czeski: (1.1) dĕlo
• esperanto: (1.1) pafilego, kanono
• francuski: (1.1) canon m
• hiszpański: (1.1) cañón m
• kaszubski: (1.1) kanóna
• niemiecki: (1.1) Kanone ż
• nowogrecki: (1.1) κανόνι n
• rosyjski: (1.1) пу́шка ż
• szwedzki: (1.1) kanon w
• węgierski: (1.1) ágyú
• wilamowski: (1.1) kaniür

źródła:

armata (język włoski)

wymowa:

IPA: /ar.'ma.ta/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. armia, wojsko

(1.2) mar. flota (wojenna)

odmiana:

(1.1-2) lp armata; lm armate

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) corpo d'armata → korpus

(1.2) armata navale → flota wojenna

synonimy:

(1.2) flotta, marina da guerra

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. arma ż, armamento m, armato m, armatore m, armatura ż, armo m

czas. armare, armarsi

przym. armato

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. armare

uwagi:

źródła: