mizantropia

mizantropia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmʲizãnˈtrɔpʲja], AS: [mʹizãntropʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niechęć do ludzi, do obcowania z nimi; zob. też mizantropia w Wikipedii

odmiana:

(1.1) mizantropi|a, ~i, ~i, ~ę, ~ą, ~i; blm

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) filantropia

wyrazy pokrewne:

rzecz. mizantrop m

czas. mizantropiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

z gr. antropos - człowiek + miseo (nienawidzę)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) misanthropy
• arabski: (1.1) بغض البشرية
• duński: (1.1) misantropi w
• francuski: (1.1) misanthropie
• hiszpański: (1.1) misantropía ż
• niemiecki: (1.1) Misanthropie
• nowogrecki: (1.1) μισανθρωπία ż
• portugalski: (1.1) misantropia
• rosyjski: (1.1) мизантропия
• włoski: (1.1) misantropia

źródła: