uspokajać

uspokajać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌuspɔˈkajäʨ̑], AS: [uspokai ̯äć], zjawiska fonetyczne: podw. art.• akc. pob.

znaczenia:

czasownik

(1.1) dawać uspokojenie

czasownik zwrotny

(2.1) ~ się → odzyskiwać spokój, stawać się spokojnym

odmiana:

forma dokonana - uspokoić

przykłady:

(1.1) Utwory Chopina bardzo mnie uspokajają.

(2.1) Uspokój się wreszcie i powiedz co się stało!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) denerwować

wyrazy pokrewne:

rzecz. uspokojenie, spokój

przym. spokojny, uspokajający

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) calm down; (2.1) calm down, settle
• arabski: (1.1) سكن
• francuski: (1.1) tranquilliser, calmer
• hiszpański: (1.1) tranquilizar, calmar
• interlingua: (1.1) appaciar
• nowogrecki: (1.1) καθησυχάζω
• rosyjski: (1.1) успокаивать
• szwedzki: (1.1) lugna
• włoski: (1.1) tranquillizzare; (2.1) tranquillizzarsi, calmarsi

źródła: