elefant

elefant (język duński)

en elefant (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. słoń

odmiana:

(1.1) en elefant, elefanten, elefanter, elefanterne

przykłady:

(1.1) En elefant kom marcherende. → Przymaszerował słoń. (z tradycyjnej piosenki dziecięcej)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

wyrazy pochodne:

związki frazeologiczne:

gøre en myg til en elefant

etymologia:

uwagi:

zobacz też: zwierzęta w języku duńskim

źródła:

elefant (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) słoń

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. elefanto, elefanteto, elefantino, elefantido, virelefanto

przym. elefanta

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. elephantus

uwagi:

źródła:

elefant (język norweski (bokmål))

en elefant (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. słoń

odmiana:

(1.1) en elefant, elefanten, elefanter, elefantene

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

elefant (język szwedzki)

elefant (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. słoń

odmiana:

(1.1) en elefant, elefanten, elefanter, elefanterna

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) Elfenbenskusten

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim

źródła: