biernik: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
konwersja odmiany na tabelki |
m r2.7.1) (Robot dodał fr:biernik |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[de:biernik]] [[el:biernik]] [[en:biernik]] [[eu:biernik]] [[ko:biernik]] [[hr:biernik]] [[is:biernik]] [[it:biernik]] [[li:biernik]] [[hu:biernik]] [[nl:biernik]] [[ja:biernik]] [[fi:biernik]] [[sv:biernik]] |
[[de:biernik]] [[el:biernik]] [[en:biernik]] [[eu:biernik]] [[fr:biernik]] [[ko:biernik]] [[hr:biernik]] [[is:biernik]] [[it:biernik]] [[li:biernik]] [[hu:biernik]] [[nl:biernik]] [[ja:biernik]] [[fi:biernik]] [[sv:biernik]] |
||
== biernik ({{język polski}}) == |
== biernik ({{język polski}}) == |
||
{{wymowa}} {{audio|Pl-biernik.ogg}}, {{IPA3|ˈbʲjɛrʲɲik}}, {{AS3|bʹi ̯'''e'''rʹńik}}, {{objaśnienie wymowy|ZM|IJ}} |
{{wymowa}} {{audio|Pl-biernik.ogg}}, {{IPA3|ˈbʲjɛrʲɲik}}, {{AS3|bʹi ̯'''e'''rʹńik}}, {{objaśnienie wymowy|ZM|IJ}} |
Wersja z 10:04, 1 lis 2011
biernik (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biernik bierniki dopełniacz biernika bierników celownik biernikowi biernikom biernik biernik bierniki narzędnik biernikiem biernikami miejscownik bierniku biernikach wołacz bierniku bierniki
- składnia:
- (1.1) biernik + D.
- synonimy:
- (1.1) akuzatyw
- antonimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Aneks:Język polski - deklinacja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) accusative, accusative case
- baskijski: (1.1) akusatibo
- duński: (1.1) akkusativ w, genstandsfald n
- esperanto: (1.1) akuzativo
- francuski: (1.1) accusatif m
- hiszpański: (1.1) acusativo m
- interlingua: (1.1) accusativo
- islandzki: (1.1) þolfall n
- kaszubski: (1.1) winowôcz, akùzatiw
- kazachski: (1.1) табыс септік
- łaciński: (1.1) accusativus
- niemiecki: (1.1) Akkusativ m
- nowogrecki: (1.1) αιτιατική ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- pruski: (1.1) akkuzatiws m
- rosyjski: (1.1) винительный падеж m
- szwedzki: (1.1) ackusativ w
- ukraiński: (1.1) знахідний відмінок m
- źródła: