ubezpieczenie

ubezpieczenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌubɛspʲjɛˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [ubespʹi ̯ečẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zapewnienie o odszkodowaniu za poniesioną stratę; działania prowadzące do zaspokojenia potrzeb finansowych osoby, która poniosła straty materialne

(1.2) wojsk. żołnierze należący do oddziałów ubezpieczających, osłaniających

(1.3) przyrząd, urządzenie, które ma chronić przed czymś

odmiana:

(1) lp ubiezpiecze|nie, ~nia, ~niu, ~niem, ~niu, ~niu; lm ~nia, ~ń, ~niom, ~niami, ~niach, ~nia

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) ubezpieczenie na życie, ~e samochodowe, wykupić ~e, ubezpieczenie społeczne, ~e zdrowotne

synonimy:

(1.3) zabezpieczenie

antonimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ubezpieczać ndk., ubiezpieczyć dk.

przym. bezpieczny, ubezpieczeniowy

przysł. bezpiecznie

rzecz. bezpieczeństwo n, zabezpieczenie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) insurance, assecuration
• duński: (1.1) forsikring w; (1.3) sikring w
• francuski: (1.1) assurance
• interlingua: (1.1) assecurantia
• japoński: (1.1) 保険, ほけん
• jidysz: (1.1) פֿאַרזיכערונג ż (farzicherung), סטראַכירונג ż (strachirung), אַסעקוראַציע ż (asekuracje)
• niemiecki: (1.1) Versicherung ż
• rosyjski: страхование n
• włoski: (1.1) assicurazione ż

źródła: