graniczyć: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
podział sekcji na linie |
m r2.5) (robot dodaje: sv:graniczyć |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[en:graniczyć]] |
[[en:graniczyć]] [[sv:graniczyć]] |
||
== graniczyć ({{język polski}}) == |
== graniczyć ({{język polski}}) == |
||
{{wymowa}} {{IPA3|ɡrãˈɲiʧ̑ɨʨ̑}}, {{AS3|grãń'''i'''čyć}}, {{objaśnienie wymowy|ZM|NAZAL}} |
{{wymowa}} {{IPA3|ɡrãˈɲiʧ̑ɨʨ̑}}, {{AS3|grãń'''i'''čyć}}, {{objaśnienie wymowy|ZM|NAZAL}} |
Wersja z 20:00, 23 sty 2011
graniczyć (język polski)
- znaczenia:
czasownik przechodni, aspekt niedokonany
- (1.1) mieć wspólną granicę
- (1.2) (1.1) w odniesieniu do uczuć, stanu fizycznego lub psychicznego
- odmiana:
- (1.1-2) przesz. ja graniczyłem/graniczyłam, ty graniczyłeś/graniczyłaś, on graniczył, ona graniczyła, ono graniczyło, my graniczyliśmy/graniczyłyśmy, wy graniczyliście/graniczyłyście, oni graniczyli, one graniczyły; ter. ja graniczę, ty graniczysz, on, ona, ono graniczy, my graniczymy, wy graniczycie, oni graniczą; przysz. ja będę graniczył/~a, ty będziesz graniczył/~a, on będzie graniczył, ona będzie graniczyła, ono będzie graniczyło, my będziemy graniczyli/graniczyły, wy będziecie graniczyli/graniczyły, oni będą graniczyli, one będą graniczyły
- przykłady:
- (1.1) Polska graniczy z Niemcami.
- (1.2) Jego zachowanie graniczy z obłąkaniem.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. granica
- czas. ograniczać
- związki frazeologiczne:
- graniczyć z cudem
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) border
- białoruski: (1.1) межаваць
- bułgarski: (1.1) гранича
- dolnołużycki: (1.1) granicowaś
- duński: (1.1) grænse
- hiszpański: (1.1) lindar, ser limítrofe; (1.2) rayar
- niemiecki: (1.1) grenzen
- rosyjski: (1.1) граничить, примыкать; (1.2) граничить, доходить
- szwedzki: (1.1) gränsa
- źródła: